“Oekraïne is, op een breder niveau, een herhaling van de lange geschiedenis van proxy-oorlogen tussen de Verenigde Staten en Rusland - Vietnam in de jaren '60, Afghanistan in de jaren '80, Syrië drie decennia later.” Is de New York Times een agent van Russische propaganda? Een artikel dat eind maart werd gepubliceerd, onthult de mate waarin de Verenigde Staten betrokken zijn geweest bij elke fase van de oorlog in Oekraïne en op elk niveau: planning, inlichtingen en doelbepaling, training en levering van wapens... “Een Europese chef van de inlichtingendienst herinnerde zich verrast te zijn over de mate waarin zijn NAVO-tegenhangers verstrikt zijn geraakt in de Oekraïense operaties. Ze maken nu deel uit van de kill chain,” zei hij.
We zullen ons herinneren dat J.D. Vance kritiek had op Zelensky vanwege zijn gebrek aan dankbaarheid jegens de VS. De NYT herinnert zich een anekdote die laat zien in welke richting 'dankbaarheid' eigenlijk zou moeten gaan: een Oekraïense generaal was verbaasd toen een vertrekkende Amerikaanse collega 'dank je wel' tegen hem zei: “Waarom bedank je mij?” herinnert generaal Zabrodsky zich, “Ik ben degene die jou zou moeten bedanken. Generaal [VS] Donahue legde toen uit dat het de Oekraïners waren die vochten en stierven, die Amerikaanse uitrusting en tactieken testten...”.
In werkelijkheid is de oorlog van de VS tegen Rusland nooit gestopt. Koud, lauw of heet. Sinds het uiteenvallen van de USSR hebben ze ernaar gestreefd om de NAVO uit te breiden tot aan de drempel van Rusland, en in het bijzonder om van Oekraïne een essentiële pion in de Amerikaanse strategie te maken. Een grote stap werd gezet met de staatsgreep die in 2013-2014 openlijk werd gesteund door de Verenigde Staten, met de steun van fascistische hypernationalisten, waardoor - tegen de meerderheid van de Oekraïners zoals die tot uitdrukking kwam in de stembus - rabiate Russofoben aan de macht kwamen die maar al te graag pasten in de plannen van de VS. De marinebasis Sevastopol 'had' in de schoot van de NAVO moeten vallen, waardoor de doorgang naar de Middellandse Zee werd geblokkeerd: een mooie oorlogsprijs...
Vorig jaar onthulde dezelfde New York Times het bestaan van een netwerk van 12 geheime CIA-bases langs de Russische grens, gebouwd in de afgelopen 8 jaar. Sinds 2014 zijn de Verenigde Staten en de NAVO steeds dieper Oekraïne binnengedrongen. Het door het Westen gevolgde traject leidde onverbiddelijk tot oorlog. Terecht of onterecht besloot Rusland in februari 2022 dat het het zich niet langer kon veroorloven om te wachten tot de NAVO haar voorbereidingen voor haar vernietiging had voltooid.
De Times herinnert zich hoe de Amerikanen en Oekraïners in de eerste maanden op basis van deze geheime alliantie zeker waren van de overwinning. Drie jaar later is de gehoopte ineenstorting van Rusland uitgebleven, ondanks opeenvolgende schendingen van de 'rode lijnen'. En vandaag doen de Verenigde Staten zich voor als bemiddelaar in hun eigen oorlog! Maar de oorlog is nog niet voorbij. Het Westen streeft niet naar een duurzame vrede met Rusland. Gewoon, voor sommigen, een 'bevroren conflict' - één dat te zijner tijd kan worden ontdooid.